To było powitanie i jednocześnie demostracja nastawienia do rozmów ze strony 2 przeciwnych, choć współpracujących polityków. Zelenski: wewnętrznie pewny siebie, chłodny w obyciu i czujący się, że chcą go zdominować. Biden: serdeczny i dominujący mentor.
Już wyjście z samochodu i pierwsza sekunda pokazują nastawienie obu polityków. To Zelenski o sekundę szybciej, pierwszy wyciągnął dłoń do podania. Wita zgodnie z protokołem dyplomatycznym gospodarz swojego gościa. Tylko Trump będąc gościem np. w Polsce łamał te święte prawidła dyplomacji.
Dłoń Prezydenta Bidena jest wyprostowana co świadczy o charakterze oficjalnym powitania (to podanie nazywane jest dokładniej mówiąc półoficjalnym i 
charakteryzuje się spięciem mięśni). Jako uzupełnienie pierwszych emocji Prezydent USA zastosował amerykanizację powitania. Jednak zrobił to z opóźnieniem. Objął dłoń Zelenskiego i potrząsną nią. Obejmując dłoń na chwile chciał chwycić ją za przedramię, co świadczyłoby o silnej dominacji, ale w ostatniej chwili opanował się o objął dłoń Zelenskiego w wersji mentorskiej.
Obejmowanie jako element haptyki w komunikacji niewerbalnej jest inaczej odbierane przez Europejczyków a inaczej przez Amerykanów (odnosi się to szerzej również do sfery biznesu). Oni te same gest uznają za objawy serdeczności (choć i tak stosuje je jako pierwsza osoba czująca się pewniej i lepiej) a my jako przejaw dominacji. Tym bardziej wtedy, kiedy pożyczamy pieniądz od kogoś, dostajemy coś od niego w formie zapomogi, jesteśmy nie na swoim terenie tylko w gościach i spodziewamy się napiętej atmosfery ciężkich rozmów.
Te gesty, które Zelenski odbierał jako dominację widać również kilka razy w innych momentach powitania. Były wykonywane przez Bidena na plecach, na łokciu. Im bliżej głowy były wykonywane tym bardziej były odbierane i znaczyły mocniejszą dominację. Były widoczne podczas pozowania do zdjęć i podczas wchodzenia do Białego Domu.
O dystansie między politykami świadczy również to, że zachowali obaj spora odległość od siebie. Podobnie jak podczas powitania na lotnisku, także przed Białym Domem obaj musieli się wręcz pochylać do siebie. I tak by to robili ze względu na różnicę wzrostu, ale nie tak jak wtedy, kiedy nie podeszli do siebie o 10-15 centymetrów. Ten dystans zaprzeczał silniej serdeczności niż demonstracyjne (udawanie serdeczności) potrząsanie dłoni przez obu panów.
Serdeczniej Prezydent Zelenski przywitał się z Pierwszą Damą, ale to moim zdaniem zasługa jej postawy a jeszcze bardziej opinii wyrobionej na jej temat przez Panią Olenę Zelenską.
Zelenski był 3 razy silnie zakłopotany i poddenerwowany zachowaniem Bidena. Pierwszy raz, gdy Biden zaczął mając chyba dobre intencje, regulować proces pozowania do zdjęć. Złapał wówczas Zelenskiego za ramię, na co Prezydent Ukrainy zareagował sygnalizacyjnie spojrzeniem. Jednocześnie na chwile zablokował ruch ciągnięcia zastosowany przez Bidena. Miało to po prostu oznaczać: „puść mnie”, „nie dotykaj”.
Drugi raz, kiedy Prezydent USA położył mu rękę na plecach i potem na ramieniu. Zelenski próbował wyrównać szalę, ale po 2 sekundach odpuścił. 
Po raz trzeci i ostatecznie pokazujący prawdziwe relacje ich późniejszych rozmów „w cztery oczy” Było to położenie ręki na ramieniu ukraińskiego wojownika przez amerykańskiego polityka. O negatywnym odbiorze tego gestu świadcz y sekwencja dwóch zachowań. I choć Zelenski próbował „uśmiechać się” i dopasować, to te emocje pokazały, że nie jest zadowolony z relacji z zachowania Bidena.
Pierwsze zachowanie wystąpiło w chwili, kiedy Biden położył rękę na ramieniu Prezydenta Zelenskiego. Działo się to już na oczach fotoreporterów. Najważniejsze, że byli tam dziennikarze z Ukrainy (gdzie Zelenski jest bohaterem i człowiekiem ze stali a nie zdominowanym watażką w sweterku) oraz mogli być dziennikarze z Rosji. Po położeniu ręki na ramieniu Zelenski zamknął oczy. Jednym z 4 podstawowych znaczeń tego zachowania wzrokowego jest wyhamowanie agresji/złości lub niezadowolenia. Towarzyszyło temu lekkie uniesienie prawego ramienia, na którym wylądowała ręka Bidena. Tak jakby Zelenski chciał ja strącić odruchowo.
Drugie zachowanie to przyciśnięcie dłoni do ciała (dokładniej do uda). To sygnał uspokajania się. Zrobił to lewą mniej kontrolowaną dłonią. Prawa służąca do demonstracji emocji nie zdradził tego zachowania.